Merhaba güzel yurdumun suskun insanları, ne zaman konuşacaksınız? Ne zaman ortaklaşa sesimizi duyuracağız?
Sizlere yaşadığım bir olumsuzluğu anlatacağım:
03.Ekim 2018 Çarşamba günü İzmir 9 Eylül Hastanesi'nin gündüz bölümünde eşimin kadın hastalığından dolayı bir parça alınması gerekiyordu. Birkaç gün önce doktoru eline bir antibiyotik iğnesi alması için reçete tutuşturmuştu.
Benim bildiğim bu gibi şeyler hastadan istenmez. Hastanenin eczanesinden temin edilir.
Balçova'daki eczanelerde ve ilaç depolarında bulamadım. İlaç eskiden çıkartılıyormuş ve sonraları çıkartılmamış...
Eşim sabah lokal için girdiği ameliyathane bölümünden çıkması bir olmuştu. Bana şunu söyledi:
" Bu antibiyotik iğne olmaz ise ameliyatını yapamam?"
Bir doktorun bunu demeye hakkı yoktur. Ne de olsa eşim doktorun hastane içerisindeki özel muayenehanesine gitmemişti. 300 ya da 400 TL vermemişti. Verenler daha öncelikli oluyor.
Orada yüksek sesle tepkimi dile getirdim. Eşim doktoru bulmaya gittiğinde başka bir antibiyotik iğnesi adı verdi. Sonunda buldum. Her girdiğim eczaneye sitem ederek girdim.
Geriye gelip eşime aldığım antibiyotik iğnesini teslim ettim. Ameliyata başkasını almışlardı ve eşim bekledi.
Sorun şudur. İnsanlar susmaya, acıları, sorunları paylaşmayan birer varlığa döndürdüler.
Bence susmayın, çocuklarınız için konuşun ve hep birlikte çocuklarımızın geleceği için konuşalım. Önerime ne dersiniz?
Hüseyin Habip Taşkın
05.10.2018
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Acılarımız Ortaktır
Her halkın acıları birbirine benzer. İnsanca yaşamak her bireyin hakkıdır. İnsanca yaşıyabiliyor muyuz? Kendimizi birey olarak sorgulamamız...
-
Türkiye’de her iktidarda, askeri darbelerde, koalisyon hükümetlerinde sopa halka, halklara, basına, yazarlara, edebiyatçılara, sanatçılara...
-
Dün gece bir başka geceydi. Gökyüzündeki yıldızlar, boynuma sarılmışlar. Ağlarım kendi halime, yanarım başkal...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder