6 Ağustos 2019 Salı

Ege’den Hemşin’e “Bayındır Balçova Hemşin”


Behçet Dağdelen’i yıllar önce Mahir Özkan’ın “Hemşin Öyküleri” adlı kitabının sunumunu yaparken tanıdım. İlginç diyaloglardan birisi de Behçet Dağdelen’in ”Biz Ermeni miyiz?"  sorusunu sormasıydı.

Ah sevgili Behçet, Acelen neydi böyle? “Ege’den Hemşin’e” adlı bir roman hazırladım. Çıktığı zaman sana da verecektim.
Ben de senin gibi, başta babama, anneme ve akrabalarıma sormuştum? "Biz kimiz?" diye.
Hele geçmişi sır olarak saklayan büyüklerimiz; yok saydılar.

Çıkacak olan kitabım Hemşinlinin sesidir. Bu bir çığlıktır.

Behçet Dağdelen'i saygı ve sevgiyle anacağım. Arkadaşlarının, yoldaşlarının, ailesinin başı sağ olsun.

EGE’DEN HEMŞİN'E
“Bayındır Balçova Hemşin”

Annemin evindeki telefondan kendisini aramıştım! Rusya’dan gelen mektubun okunması, yanıt yazılması ve bir tas içinde yakılmasını anlattım.  Çanakkale Özel E Tipi Cezaevinde babama anlattıklarımı ve onun bana verdiği yanıtı anlattım: ‘Büyüklerimiz geçmişle ilgili hiçbir açıklama yapmama yönünde bir karar almışlardı. O zaman biz gençler de o karara uyduk!’ Konuşmasına: ’Irkçı yetişmeyesiniz.’ dediğinde ben ‘Bir çocuğun ırkçı yetiştirilmesi anne, babanın söylemleridir.’ diye yanıtladım. Yazları toplantı yaptıklarını söyledikten sonra: ‘Çarlık döneminde Rusya’da, Batum’da, Kırım’da ve diğer yerlerinde çalışırken, fırın işletirken, büyüklerimiz hangi dili konuşurdu. Biz Laz mıyız? Ya da neyiz?’ Bana verdiği yanıtta:
‘Yeğenim bu konuyu kapat!’ oldu.
‘Neden?’
‘İnsanları ateşe atma!’
“Son cümleyi aile büyüklerimin bazılarıyla ve annemle konuştuğumda hepsi sözbirliği etmişçesine aynı cümleyi kurdular. İlginç değil midir, insanları neden ateşe atacakmışım? Burada yatan konu: Yaşanmışlığın, zor yılların üstü örtülerek bizleri koruduklarını düşündüler.”
Şuayip ağabeyime gelelim:
 ‘Gerçekleri gizliyorsun! Öbür dünyada senden hesap sorarım.’ dedim.
“Hadi oradan Allahsız…” deyip ‘tak’ diye telefonu suratıma kapattı. Birkaç kez daha telefonu çaldırdım. Açmadı.”

Hüseyin Habip Taşkın

EGE’DEN HEMŞİN'E


ROMAN


Redaksiyon Nejla Arslan/ Necmettin Yalçınkaya









Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Acılarımız Ortaktır

 Her halkın acıları birbirine benzer. İnsanca yaşamak her bireyin hakkıdır. İnsanca yaşıyabiliyor muyuz? Kendimizi birey olarak sorgulamamız...